Sonsuz bir gecesin sen
İçinden bir türlü çıkamadığımız
Saçlarına nispet yapar gibi gece
Kolaçan edeyim bari etrafı
Ne olur ne olmaz gibi bir gece.
.
Sensiz bir gecenin içinde, çokça seninleyim
Batmak üzere olan bir gemiyim
Ne var ne yok seninleyim
Attım üstümden ne kadar ağırlık varsa
Bu bahiste kendimleyim.
.
Sen gül demişsin ben gel anladım
Onun için geldim kapına
Nokta koymadım, belirtili tamlamaydım
Sıfatsız kaldım bir gecede, üşüdüm kaldım.
.
Ceketimi sana yakmıştım
Saçlarına karanfil takmıştım
Sesimi bir çiviyle asmıştım bir vakit
Her şeyi unuttum
Gün olur daha da her şeyi unuturum
Önce adını sonra adımı, evin yolunu sonra
Ağır ağır yürür sokaklar çocukluğuma
Annemli günler var sırada.
.
Ezan okunur, annemin sesi duyulur
Rahat bırakmazlar mezarında
Annemin sesini unuttum,
Bunun diğer anlamını unuttum.
.
Ne demekti sahi annesiz kalması bir insanın
Ne demekti sesini unutması annesinin
Ben bunları birer birer unuttum
Sahi ne diyorlardı bu duruma
Seni sevdim, kendimi unuttum
Kendimi sende beni kim bilir nerede, unuttum
.
Sus emrini ben verdim diyen biri olmalı
Hayatının yönünü şaşırma diye
Herkes susmalı o saatten sonra
Sonrası ziyan eder hem, hem günah
Seni sevdim, kendimle vuruştum
Ben bir kuytuda kendimle buluştum
Seni bekledim, kendime geç kaldım.
.
Doğru söze gerek yok bu hususta
Herkese ve her şeye yettiğim kadarım
Seni daha sevecektim oysa, unuttum
Kabahat benim değil, ırsi imiş güya.
.
Sonsuz teşekkürler sana.