Geçtiğimiz günlerde Belçika’da yeni bir araştırma yapıldı. Bu araştırmaya
göre Batı toplumlarında ebeveynlerdeki tükenmişlik sendromunun oldukça
yüksek olduğu, fakat Türkiye başta olmak üzere Küba, Peru ve Tayland’ın bu
sorundan en az etkilendikleri belirlendi.
Louvain Katolik Üniversitesi’nden Prof. Dr. Moira Mikolajvzak ve Prof.
Dr. Isabella Roskam’ın yaptığı ‘’ebeveyn tükenmişliği’’ adlı araştırma tam 42
ülkede gerçekleşmiş ve ebeveynlerin çocuklara olan duygusal mesafesi, anne-
baba rolünden keyif alamama, duygusal tükenme gibi etkiler incelenmiş.
Araştırmanın sonucuna göre de listenin ilk sırasında Belçika yer alırken, ikinci
sırada ABD’deki ebeveynler var. Sıralamayı Batılı ülkeler takip ediyor. Türkiye
ise ebeveynlerde tükenmişlik sendromunun en az olduğu ülkelerin başında yer
almış.
Tükenmişlik sorununda kültürel farklılıkların belirleyici olduğu
kanaatindeyim. Batılı ülkelerde bireysellik düzeyinin yüksek olması, bireyciliğin
ön planda bulunması ve yalnız başlarına başarı geliştirme gayretinde
bulunmaları onları anne baba olma noktasında daha çabuk bir tükenişe itiyor
olmalı. Tam aksini söylemenin mümkün olduğu Türk toplumunda ise aile
bilincinin yüksek olması ve ebeveynlerin çocuklarını hayatlarının merkezine
alarak yaşaması Türkiye’yi bu araştırmada son sıralara götürüyor sanırım. Aynı
zamanda geniş aile, mahalle ve köy gibi etkenler de bu noktada etkili oluyor.