HER TELDEN
Toplasak tası tarağı Kapatsak telefondaki tüm hesapları Hiç kimsenin bilmediği bir köye yerleşsek. Küçük bir bahçesi Bahçesinde köpeği Yemişler dikelim fidandan Biraz da domates falan. Aksam erken yatıp Sabah ezanıyla uyansak İlk önce bahçeye inip Çiğ düşmüş biberleri toplasak Ağaçları sulayıp fesleğenleri okşasak Ayağımız toprağa bassa Gelen geçenle selamlaşsak. Etrafımızda kuş sesleriyle Balkonda bir kahvaltı Kahvaltıda tereyağlı köy yumurtası İkindi vakitlerinde asma çardağı altında Komşularla semaverde çay sefası Çilek kokusu getiren meltem esintileri ve Kucaklaşan gönül sohbetleri.. Akşam olunca çeksek perdeleri Sobayı yakıp kestane atsak Kıvrılıp miskin bir kedi gibi yerdeki mindere İliklerimize kadar uykuya dalsak.
Diyorum ki gitsek buralardan Ardımızda lüzumsuz telaşlar Heybemizde yeni huzur. Tek derdimiz yumurtlamayan tavuk Çürümüş domates Çiçeğine dolu vurmuş kiraz olsa Ne trafik gürültüsü Ne bir yere yetişme arzusu Tüm bu kargaşayı şehirlere bıraksak Ağrıyan başımızı, Yorgun ayaklarımızı alıp Kirlenmiş ruhumuzla Yola koyulsak. Diyorum ki Gitsek buralardan Ne varsa bizi yaşamaktan alıkoyan Arkamızda bıraksak...
Bunca yaşanmışlık stres yorulmuş bedenimiz hüzün sarmış her yanımızı nefes alamaz olmuşuz beton binaların çevresinde . Bir yandan kaybetmişiz sevdiklerimizi sevenlerimizi. Yüzler yabancı eller yabancı üstümüzde uçan kuşlar yabancı . Kaç akşam daha var kim bilir bitmez akşamların çilesi .
Kaçıp gidelim diyorum buralardan acaba kurtara bilirmiyiz bu yorgun ruhumuzu .