Ben bir yakın gözlük ardından dünyaya bakıyorum
Ben dünyaya bakıyorum, dünya bana bakıyor
Bakıyordular, ardımdan bir nifak
Ah bilmediğim lakırdılar bunlar
Bunlar bana göre değil güzelim
Sen çok güzelsin, ben çok güzelim
Ben çok güzelimi geri alıyorum müsaadenizle
Üstümüze sinmiş bir nikotin akşamı bu
Buradan ötesi bir şey gibi hep
Hep mi demokrasi hep mi kün
Hiçbir şey yoktan var olmaz
Var olan yok olmaz.
Ben bu şiirin bir yerinden boşluk bulsam
Bir boşluk bulsam bir yerden sızacağım
Bulduğum sebeplerin canını sıkacağım
Böyle amaçsız bir şekilde susacağım
Sen susayacaksın, ben şarklı bir şairim
Sana su bulup getireceğim ellerimle
Kalbimi çıkarıp koyacağım orta yere
Pazar kuracağım gönlünün cumartesisine
Ertesine ellerimi kuşatıp geçeceğim karşına
Hesap soracağım bütün şairlere
Bir şiire usulca sokulup merhaba diyeceğim
Bir Havva bulup cenneti terk edeceğim
Az şey mi bu?
Ayrılmamız bir çığlık düşürecek gökten
Ben yer çekimini tekrar bulacağım
Son sözümü söylemek üzereyken
Tekrar merhaba diyeceğim
Baştan başlayacak gökyüzü
Baştan başlayacak girdaplar
Mideme giren bu kramplar
Hepsini sana terk edeceğim
Yarına yanına al her şeyi
Uzak bir ihtimale gideceğim
Seni de alırım belki,
Belki boynunda bir sicim saklıdır
Belki ben en çok boynuna sarılıp uyumak
Güzelim her şey için teşekkür ederim
…
Yakın gözlüklerimi kaybettim
Biraz yaklaşman lâzım
…
Dünyanın etrafında dönüyor
Dönüyor, dönüyor başım..
…
Şimdi başka türlü düşünüyorum…
…
Havva,
Elma yer misin?
…
Tekrar başlamak lâzım…