Suskun bir bilmeceyim
Soran dahil cevabı bilinmeyen
Zoraki denklemler içindeyim
Uzanmışım sırt üstü tavana bakıp
Tavandan sen beni seyrediyorsun
Oysa aynı tavana bakıp beraber
Aynı düşleri kurduk seninle
Sen benim sol yanımdaydın
Ben hep senin sol yanındaydım
Kimselere sezdirmeden
.
Güldüm
Kopardım kendimi dalımdan
Güldüm
Kendimi sana sundum
Solacaktım ama olsun
Sen beni susuz bırakmazdın nasılsa
Bıraktın.
Güldüm
Dikenlerimi unutmuşum üstelik
Şimdi bir kitabın unutulan sayfa arasında
Sırf romantizm olsun diye saklanan
Güldüm
Adıma ne sözler edilmiştir benim
Oysa ben yalnızca senindim
Güldüm
Benden sonra gelen o el var ya sevgilim
Benim unuttuğum dikendir, bunu hatırla
Bunu kutsal bir metin gibi unutma
Dua gibi hep tekrarla, her gün.
Güldüm, geçtim sonra.
.
Şairdim ben kimselere sezdirmeden
Yeni bir şiir tasarlamak gibidir seni sevmek
Saçlarına kelimelerden belik örmek
Ve sana mutluluktan beşikler vermek
Ve bir ağaç gölgesinde şiirler söylemek
Yazmaya üşendim,
Ve bilmelisin yarım kalan her şey şiirdir
Ve en güzel şiirler yarımdır hep
Okunan tarafından tamamlansın
Ama sen yarım kal, sen böyle güzelsin.
.
Güldün
Dikenlerinden tanıdım seni
Üstüme alındığım en güzel yanlıştın
Beni bu yanlışla sen tanıştırdın
Güldün,
Aynı topraklardan beslendik seninle
Ben güldüm, sen güldün
Ben bir sana güldüm
Sen güldün, dikenlerin bana
Kokun hep başkalarına, taştı sonra sokaklara
Mahalleyi aldı bir telaş,
Zor ikna ettim kendimi
Ben güldüm, sen ağladın
Can suyuydu bu!
.
Kainatın en güzel yeriydi yanın
Şimdi sensizliğin tam ortasındayım
Kocaman bir hiçliğin ortasında
Adına yeni bir anlam veremedim
Sadece kanadım
Kanamadım gözlerinden içmelere
Gözlerinden öperim.
.
Bir ihtilal gibi kanıma yürüyorsun
Kanıma dokunuyor yokluğun
Güldüm geçtim de bu fani düzene
Bir yokluğuna alışamadım.
.
Güldüm
Dikenimle barıştım üstelik
Mavi kırmızı ışıklar düşürdüler üstüme
Aldılar götürdüler
Seni sordular benden
Bir yabancıyı sorar gibi sordular
Güldüm
Kanımla imzaladım yazdıkları ifadeyi
İçime kanadım
.
Şimdi bir gülsem ben
Kainat güler peşimden
Dikenlerimi kopardılar
Teker teker kanadım.
.
Yaralıydım
Fazla uzaklaşmış olamazdım
Uzatsaydın ellerini tutardım
Benim tutmadığım elleri
Eller tutuyor şimdi
Kanadım,
Utanmadım
Yaralıydım
Üstümde kokun vardı hala
Güldün sen ben içime ağladım.
Varsın solmasın diye güllüğün
Ben hep ağlarım
Uzasın diye ömrün.
Osman Coşkun